- Νέα Αγγλία
- (New England). Ιστορική γεωγραφική περιοχή των Ηνωμένων Πολιτειών, που περιλαμβάνει τις έξι ομόσπονδες Πολιτείες Μέιν, Νιου Χαμσάιρ, Βέρμοντ, Μασαχουσέτη, Ροντ Άιλαντ και Κονέκτικατ, οι οποίες αποτελούν ολόκληρο το βορειοανατολικό τμήμα των Ηνωμένων Πολιτειών.
Βρέχεται από τον Ατλαντικό ωκεανό στα Ν (Στενό Λονγκ Άιλαντ) και στα ΝΑ, και συνορεύει με τον Καναδά στα Β και στα ΒΑ και με την ομόσπονδη Πολιτεία της Νέας Υόρκης στα Δ. Οι ακτές παρουσιάζουν πολλές οδοντώσεις και είναι βαθιά χαραγμένες από μακρούς και στενούς μυχούς, που οφείλονται στην παγετωνική δράση στις αρχές του Τεταρτογενούς και στη μερική καταβύθιση της παράκτιας λωρίδας· ιδιαίτερα χαρακτηριστική είναι η αγκιστροειδής χερσόνησος που καταλήγει στο ακρωτήριο Κον. Το έδαφος παρουσιάζει λοφώδεις κυματισμούς· οι λόφοι αυτοί υψώνονται προς το εσωτερικό και σχηματίζουν τα Όρη της Νέας Αγγλίας, τα οποία αποτελούν το βορειοανατολικό τμήμα του συστήματος των Απαλαχίων.
Η περιοχή αποτέλεσε την παλαιότερη ζώνη της αγγλοσαξονικής εγκατάστασης στη Βόρεια Αμερική. Εδώ έγινε, μεταξύ άλλων, η ιστορική απόβαση των Πατέρων Προσκυνητών· αργότερα υπήρξε το προωθητικό στοιχείο της βορειοαμερικανικής Ένωσης και διατηρεί ως σήμερα παραδόσεις και έθιμα που τη διακρίνουν από τις γειτονικές περιοχές.
Χάρτης που εικονίζει τα εδάφη της Νέας Αγγλίας, ο αποικισμός της οποίας άρχισε το 1620 από μια ομάδα Άγγλων πουριτανών. Για το λόγο αυτό, η ιστορική αυτή περιοχή των Ηνωμένων Πολιτειών, διατηρεί ως σήμερα πουριτανικές, πολύ συντηρητικές παραδόσεις και έθιμα.
Dictionary of Greek. 2013.